Verplichte deelname aan een training. En dan?

 In Ervaring

Gisteren was het weer zover: ik ging een training geven die voor de deelnemers verplicht was om te volgen. Dit kan werknemers of studenten natuurlijk net dat extra zetje geven om een training bij te wonen. Daarnaast wordt deze manier van nieuwe kennis opdoen, inzichten creëren en informatie verstrekken volledig voor ze geregeld en verzorgd. Ze hoeven er alleen maar naartoe te gaan en deel te nemen. En wanneer deze deelnemers de boel ècht serieus nemen, kan het er ook nog eens voor zorgen dat ze extra hun best gaan doen voor een positieve beoordeling.

Waarom

Door het verplichten van deelname aan een training of workshop, loop je helaas ook het risico dat de motivatie van deelnemers laag is. Zelf denk ik niet dat deze vorm van extrinsieke motivatie altijd een positief effect heeft op de training. Ik adviseer opdrachtgevers daarom altijd om eerder goed duidelijk te maken waarom het voor de deelnemers belangrijk is en iets kan toevoegen, dan om het verplicht te stellen.

Verwachtingen

Ik zal je vertellen hoe het gisteren ging toen ik training gaf aan studenten op een universiteit. De studenten mochten voor het verplichte lesprogramma kiezen uit verschillende trainingen die ze interessant vonden en zo kwamen deze studenten uit bij mijn training. Zoals gewoonlijk stelde ik aan het begin van de training de vraag: “Wat verwachten jullie deze training te leren?”. Daarop kreeg ik serieuze antwoorden maar ook antwoorden als: “Dit was de enige training waar nog plek was” of “Ik was te laat met inschrijven dus deze is me toegewezen”. Toen betrapte ik mezelf op het feit dat ik baalde. De training kostte me wat voorbereidingstijd en ik had er zin in. Het zou dan fijn zijn als de deelnemers er ook een beetje zin in hebben. En ik hoopte dat dit de training niet zou verpesten.  

Opties

Op dit soort momenten moet ik me als trainer over mijn eerste baal-reactie heen zetten, want het gaat me niet verder helpen. In mijn ogen kan ik op dit moment twee dingen doen:

  1. De negativiteit negeren, hopen dat de andere deelnemers hier niet gevoelig voor zijn en me focussen op het positieve.
  2. Je kunt begrip tonen voor de deelnemer en aangeven dat je snapt dat hij/zij misschien niet zit te wachten op de training. Je gaat merken dat er hierdoor al direct minder weerstand is. Daarbij kun je ook kijken waar zijn/haar behoefte binnen dit thema dan wèl ligt. Vervolgens checken of je aan die behoefte kunt voldoen, zonder dat je de training om hoeft te gooien. Je kunt voorbeelden zo in steken dat het voor deze persoon herkenbaar is en daadwerkelijk iets toevoegt.

Gisteren koos ik voor de tweede optie. Ik merkte dat de betreffende deelnemer een stuk meer betrokken raakte nu er minder reden was voor weerstand. De sfeer was goed en ik begreep later dat de deelnemer het uiteindelijk toch wel nuttig vond. Ik was blij dat ik in dit geval voor deze optie gekozen had.
In deze situatie was de gekozen optie misschien wel de beste. In andere situaties, met andere doelgroepen kan deze optie misschien ook juist niet werken. Ik zou zeggen: probeer beide opties een keer uit, ga op je gevoel af en kijk welk effect het op de groep heeft.

Hoe ga jij om met deelnemers die verplicht jouw training of workshop moeten bijwonen? Laat het me weten!

Gerelateerde Artikelen

Geef een reactie